Mijn naam is Christel Blom. Ik woon met mijn gezin  (man en 3 kinderen)  met veel plezier in Den Bosch. 

In 2000 ben ik afgestudeerd als Orthopedagoge (Richting: Opvoedings- en gedragswetenschappen) aan de Katholieke Universiteit Nijmegen.

Sinds 2004 ben ik o.a. als docent en onderwijsontwikkelaar werkzaam bij Avans Hogeschool, Academie voor Welzijn en Gezondheid. 

Ik heb me altijd erg geïnteresseerd in eigenlijk alle aspecten die komen kijken bij opvoeden en opgroeien.

Een gezin is veel meer dan een bedrijf dat gerund moet worden. We zijn vaak van mening dat dat allemaal vlekkeloos moet verlopen; fouten mogen niet gemaakt worden en iedereen moet blij en gelukkig zijn.

Onzin natuurlijk, opvoeden en opgroeien gaat met vallen en opstaan. Dat is niet erg. Misschien vind ik dat wel het mooiste om te doen; zorgen dat een gezinssysteem weer naar ieders tevredenheid gaat draaien.

Mijn interesse in allerlei gezinsperikelen is ook de reden dat ik naast mijn werk in het hoger onderwijs ook altijd in de praktijk werk met ouders.

Ik ben ervan overtuigd dat iedere ouder in staat is om zelf richting te geven aan de opvoeding en de opvoedvaardigheden te verbeteren.  Daarnaast heb ik na al die jaren gezien dat er echt altijd winst te behalen valt, maar alleen als iemand zelf ook echt wil. Gelukkig kom ik heel veel mensen tegen die gemotiveerd zijn om het mooiste uit hun gezin willen halen; hun meest kostbare bezit.

Vanuit die overtuigingen werk ik heel erg graag met allerlei verschillende ouders. Uiteindelijk bepaalt een ouder zelf hoe invulling te geven aan het ouderschap en dat is het allermooiste.

Binnen, maar ook buiten een gezinssysteem gebeurt van alles. Dat is voor volwassenen soms al lastig, maar mogelijk nog veel ingewikkelder voor jongeren.  Ik merk dat jongeren niet altijd serieus genomen worden en dat vind ik heel erg jammer.  Ik zie jongeren als serieuze gesprekspartners en volwaardige personen. Ze zijn heel goed in staat om zelf richting te geven aan hun verdere leven, maar lopen soms vast op een bepaald punt. Ik help hen graag weer de juiste richting te vinden. 

Heel bewust heb ik de woorden 'jongerencoach' en 'opvoedcoach'  niet veelvuldig gebruikt. Omdat op dit moment 'coaching' een nogal hippe term is die te pas en te onpas gebruikt wordt, vind ik dat deze term wat minder goed bij mij past.

Met de naam 'Niettemin' verraad ik mijn voorliefde voor wat ouderwetse woorden. De term 'coach' past hier minder goed bij. Maar het staat eenieder vrij om mij gewoon een coach te noemen natuurlijk. 

Ik zou mezelf typeren als analytisch, eerlijk, oprecht, flexibel, voortvarend en doelgericht. Verder vind ik mezelf betrouwbaar en soms grappig.